Płatności gotówką powyżej 15 tys

O nowelizacji ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawy o swobodzie działalności gospodarczej wiadomo już od kwietnia, czyli od momentu, w którym do Senatu wpłynęła ustawa o zmianie wszystkich wyżej wspomnianych ustaw. Nowe prawo obniża próg wartościowy transakcji do 15 000 złotych, po przekroczeniu, którego rodzi się obowiązek dokonywania bądź przyjmowania płatnością związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą za pośrednictwem firmowego rachunku bankowego. Nowelizacja obejmuje także swoim zakresem obostrzenia w zakresie zaliczania transakcji powyżej 15 000 złotych do kosztów uzyskania przychodu.

Zmiany w ustawie o swobodzie działalności gospodarczej

Dotychczas przedsiębiorca zobowiązany był przyjmować płatności związane z wykonywaną działalnością gospodarczą na firmowy rachunek bankowy zawsze wtedy, gdy wartość transakcji wynosiła więcej aniżeli 15 000 euro. Co więcej niemożliwe było korzystanie z innych rozwiązań, przewidzianych w ustawie o usługach płatniczych. Mowa tu m.in. o zmianie konta bankowego na bardziej atrakcyjne np. należące do innego banku. Rodziło to pewne problemy. Przedsiębiorca nie mógł wybrać dla siebie opłacalniejszego, tańszego czy najzwyczajniej w świecie wygodniejszego rozwiązania – zamiast tego musiał borykać się z większymi kosztami związanymi z bankami pośredniczącymi, a także długim czasem oczekiwania na realizację transakcji (w niektórych przypadkach nawet do 4 dni).

Nowe prawo umożliwi przedsiębiorcy przenoszenie rachunków pomiędzy bankami, a instytucjami płatniczymi i odwrotnie. W art. 22 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej ustawodawca zastąpił bowiem termin „rachunek bankowy przedsiębiorcy” terminem „rachunek płatniczy przedsiębiorcy”. Co więcej, dotychczasowo obowiązujący limit 15 000 euro zastąpiony zostanie kwotą 15 000 złotych. W przypadku transakcji w walutach obcych, całość będzie przeliczana na złotówki zgodnie z kursem Narodowego Banku Polskiego.

Podsumowując: w kwestii dokonywania oraz przyjmowania płatności związanych z wykonywaną działalnością gospodarczą bezgotówkowo, czyli za pośrednictwem firmowego rachunku płatniczego, gdzie stroną transakcji jest przedsiębiorca, a wartość jednorazowa transakcji przekroczy określony próg, w 2017 roku nic się nie zmieni. W następnym roku nadal nie będą nas obowiązywać grzywny czy obostrzenia dotyczące rozliczeń dokonywanych w inny sposób, aniżeli przepływy pieniężne. To, na co warto zwrócić szczególną uwagę to konsekwencje w zakresie PODATKÓW DOCHODOWYCH.

W ustawach podatkowych – i w ustawie o PIT i w ustawie o CIT – wprowadzone zostaną odpowiednie zmiany:

„Podatnicy nie zaliczają do kosztów uzyskania przychodów kosztu w tej części, w jakiej płatność dotycząca transakcji określonej w art. 22 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. z 2015 r. poz. 584, z późn. zm. 4) została dokonana bez pośrednictwa rachunku płatniczego.

W przypadku zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów kosztu w tej części, w jakiej płatność dotycząca transakcji określonej w art. 22 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej została dokonana bez pośrednictwa rachunku płatniczego, podatnicy:

1) zmniejszają koszty uzyskania przychodów albo

2) w przypadku braku możliwości zmniejszenia kosztów uzyskania przychodów – zwiększają przychody

– w miesiącu, w którym została dokonana płatność bez pośrednictwa rachunku płatniczego.”

Powyższa nowelizacja dotyczyć będzie takich przypadków jak nabycie/wytworzenie środków trwałych, nabycie wartości bądź dokonanie płatności po zmianie formy opodatkowania na potocznie zwany „ryczałt”. Należy uwzględnić, że zmniejszenie kosztów uzyskania przychodów bądź zwiększenie tych przychodów następować będzie za rok podatkowy przed rokiem podatkowym, w którym zmieniona została forma opodatkowania.

Mówiąc prościej, zgodnie z najnowszymi zasadami koszty uzyskania przychodów ściśle związane z przychodami będą podlegać rozliczeniu podatkowemu w momencie osiągnięcia przychodu, z którym koszty te są związane, a wszystkie inne w dniu poniesienia kosztu. Przykładowo, jeżeli podatnik prowadzący księgi rachunkowe zakupi towar handlowy wart ponad 15 000 złotych, zaś zaraz przed odpisaniem stanu magazynowego w koszty dokona przynajmniej części zapłaty za niego z pominięciem rachunku bankowego, nie może uznać wartości części bądź całości sprzedanych towarów za koszt podatkowy.

Nie da się ukryć, że nowe przepisy będą dość problematyczne dla przedsiębiorców, ze względu na prowadzenie dokładniejszej ewidencji oraz rozliczeń, również pozabilansowych. Rozwiązanie, które wejdzie w życie z dniem 1 stycznia 2017 roku nie będzie odnosić się do płatności wynikających z transakcji zawartych wcześniej, a więc przed dniem 1 stycznia 2017 roku – jeżeli ich wartość nie przekraczała wcześniejszego limitu 15 000 euro oraz do kosztów zaliczonych już do kosztów uzyskania przychodu przed dniem 1 stycznia 2017 roku.

Płatności gotówką powyżej 15 tys